نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشگاه علم و فرهنگ، دانشکده علوم گردشگری، تهران، ایران
2 استادیار دانشکده علوم گردشگری دانشگاه علم و فرهنگ
چکیده
هدف این پژوهش، تبیین رابطه میان رضایت از اوقات فراغت و رضایت از زندگی در بین جوانان میباشد. در این پژوهش مولفههای روانشناختی، آموزشی، اجتماعی، آرامش و تمدد اعصاب، فیزیولوزیکی و زیباییشناختی اوقات فراغت مورد توجه قرار گرفت. جهت آزمون فرضیهها با توجه به ماهیت پژوهش، دادههای موردنیاز از طریق ابزار پرسشنامه و به روش میدانی از میان نمونهای متشکل از 300 نفر از دانشجویان دانشگاه علم و فرهنگ جمعآوری شد. در این پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل دادهها آزمونهای همبستگی پیرسون، اسپیرمن و آنالیز واریانس با استفاده از نرم افزار آماری spss 20 به کار گرفته شد. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که بین رضایت از زندگی و رضایت از اوقات فراغت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. این مسئله نشانگر این واقعیت است، مادامی که افراد از انجام فعالیتهای تفریحی و اوقات فراغت خود رضایت کافی داشته باشند، به همان میزان رضایتمندی ایشان از زندگی نیز افزایش مییابد. در سطح ابعاد اوقات فراغت نیز، نتایج حاکی از آن است که ابعاد ششگانه رضایت از اوقات فراغت با رضایت از زندگی رابطه مثبت و معناداری داشته است. در پایان نیز براساس نتایج حاصل از پژوهش، پیشنهاداتی ارائه شدهاست.
کلیدواژهها