نویسندگان
1 مرکز تحقیقات سیاسی علمی کشور
2 دانشجوی دکتری انسان شناسی دانشگاه تهران، پژوهشگاه رویان، پژوهشکده زیست‌شناسی و علوم پزشکی تولید مثل جهاد دانشگاهی، مرکز تحقیقات اپیدمیولوژی باروری، گروه اپیدمیولوژی و سلامت باروری، تهران، ایران.
چکیده
اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ ﻛﺎرﺑﺮد ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻣﻴﺪاﻧﻲ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ اﻟﮕﻮﻫﺎی ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻣﺮگ و ﻣﺮدن در ﺑﻴﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﺳﺮﻃﺎﻧﻲ در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﻲ ﻣﻲ ﭘﺮدازد .اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮای ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﻳﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎن در وﺿﻌﻴﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ای ﺑﺎ اﻟﺰاﻣﺎت دوﮔﺎﻧﺔ اﻫﻤﻴﺖ دﻳﺪﮔﺎه ﻫﺎی ﻣﺬﻫﺒﻲ و وﺟﻮد ﻧﻬﺎدﻫﺎی ﻣﺪرن ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﻲ، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻣﺮدن ﺧﻮد را ﻣﻌﻨﺎدار ﻣﻲ ﺳﺎزﻧﺪ و در اﻳﻦ راه، ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ
وﺿﻌﻴﺖ دوﮔﺎﻧﻪ ﺧﻮﻳﺶ، ﺑﺎ ﭼﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎ و دوراﻫﻲ ﻫﺎﻳﻲ رو ﺑﻪ رو ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ .ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻛﻼﻳﻮ ﺳﻴﻞ و ﺳﻮزان ﻻﻧﮓ در ﻣﻮرد اﻧﻮاع ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﻪﻫﺎی ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﭼﺎرﭼﻮب ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ ﭘﮋوﻫﺶ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه اﺳﺖ .در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﻴﺮی ﻧﻈﺮی ﺑﺎ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻋﻤﻴﻖ و ﻧﻴﻤﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎرﻣﻨﺪ ﺑﺎ ﺑﻴﻤﺎران، ﭘﺰﺷﻜﺎن، ﭘﺮﺳﺘﺎران و 32اﻧﺠﺎم ﻣﺪدﻛﺎران ﺑﻪ ﺣﺪ اﺷﺒﺎع ﻣﻲ رﺳﺪ .ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺤﺘﻮای ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻫﺎ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﺷﻴﻮة
راﻳﺞ در روﻳﻜﺮد ﻣﻴﺪاﻧﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﻪ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻣﺮدن در ﺑﻴﻦ ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ رواج را دارﻧﺪ .ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﺎ را در ﻃﺮح ﻧﻈﺮﻳﻪ ای در ﺧﺼﻮص ﺑﺮﻗﺮاری اﻧﻮاع ﭘﻴﻮﻧﺪﻫﺎ و ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت ﭘﻴﭽﻴﺪه ﺑﻴﻦ دو ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﺬﻫﺒﻲ و ﻣﺪرن ﺗﻮﺳﻂ ﺑﻴﻤﺎران ﻳﺎری ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.
کلیدواژه‌ها
)