نویسنده
رئیس دانشکده زبانهای خارجی و مطالعات بینافرهنگی، دانشگاه باقرالعلوم، قم
چکیده
اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺮ آن اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﻈﺮﻳﻪ ﮔﻔﺘﻤﺎن ﻻﻛﻼ و ﻣﻮف ﻛﻪ ﭼﺎرﭼﻮﺑﻲ ﺑﺮای ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻧﻈﺎم ﮔﻔﺘﻤﺎﻧﻲ ﺳﻴﺎﺳﻲ ـ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﺖ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﻈﺎم ﮔﻔﺘﻤﺎﻧﻲ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮ ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ای ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﻴﻠﻤﻬﺎی ﺳﻴﻨﻤﺎﻳﻲ را ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و ﺑﺪان واﺳﻄﻪ در واﻗﻊ ﺑﻪ ﺑﺎزﺗﻮﻟﻴﺪ ﺧﻮد در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻲ ﭘﺮدازد .در ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺳﺎﻣﺎن ﻣﻘﺪم ﺑﻪ «ﭘﺎرﺗﻲ» اﻳﻦ راﺳﺘﺎ، ﺑﺨﺸﻬﺎﻳﻲ از ﻓﻴﻠﻢ ﺳﻴﻨﻤﺎﻳﻲ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و اﻳﻦ ﺳﺆاﻻت ﻣﻄﺮح ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻓﻴﻠﻢ در ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻤﺎن اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ای ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﺪه و ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻳﻦ ﻓﻀﺎی ﮔﻔﺘﻤﺎﻧﻲ در ﻓﻴﻠﻢ ﺑﺎزﻧﻤﺎﻳﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ .در ﻧﻬﺎﻳﺖ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﻈﺮﻳﻪ ﮔﻔﺘﻤﺎن ﻻﻛﻼ و ﻣﻮف1 ﻓﻀﺎی ﮔﻔﺘﻤﺎﻧﻲ ﺣﺎﻛﻤﻲ ﻛﻪ ﻓﻴﻠﻢ را ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻛﺮده اﺳﺖ و ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺑﺎزﻧﻤﺎﻳﻲ اﻳﻦ ﻓﻀﺎ در ﻓﻴﻠﻢ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﻫﺪف از ﻣﻘﺎﻟﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﮔﻔﺘﻤﺎن ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮای ﺗﺤﻠﻴﻞ ﭘﺪﻳﺪه ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
کلیدواژه‌ها
)