چکیده
ﻫﺪف اﺻﻠﻲ در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪﺗﺤﻠﻴﻞ آﺛﺎرﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﺑﻬﻤﻦﻓﺮﻣﺎن آرا و ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ راﺑﻄﻪ اﻳﻦ آﺛﺎر ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮان اﺳﺖ بدین منظور ﺑﺎ ﺑﻬﺮه ﮔﻴﺮ ﻧﻈﺮﻳﺎت یاز ﮔﻠﺪﻣﻦ ﻟﻮﺳﻴﻦ ﭘﻴﺮاﻣﻮن اﺛﺮﻫﻨﺮی واﻻ و ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ واﻻ، ﺷﺪه ﺳﻌﻲ اﻳﻦ ﺳﻪ ﻓﻴﻠﻢ از ﻣﻨﻈﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺳﻴﻨﻤﺎ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺤﻠﻴﻞ .ﻣﻄالعه اﻳﻦ فیلم ها از دو ﻧﮕﺮ ش ﻧﻘﺪ درون ﻧﻮﺷﺘﺎر ﻛﻪ دراﻳﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻓﻨﻲاﺳﺖ، و ﻧﻘﺪ ﺑﺮون ﻧﮕﺮ یه ﻋﻨﻮان اﺑﺰا ز ﺑﺮای ﺑﺮرﺳﻲ ﻓﻴﻠﻢ ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ، اﺳﺘﻔﺎده شده است. ﭘﺲ از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻓﻴﻠﻢ ﻣﻲ و ﺑﺮرﺳﻲ ﻫﺮﻳﻚ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ می توان ﮔﻔﺖ ، اﻳﻦ ﺳﻪ ﻓﻴﻠﻢ از ﻣﻨﻈﺮ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻣﻔﻬﻮم ﻣﺮگ در ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻓﺮدی، ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ را با جامعه بفر قرار کرده است و ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ ﻣﻌﺮف ﺗﻔﻜﺮات ﻗﺸﺮ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ و اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪ ﻗﺒﻞ از اﻧﻘﻼب ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻔﻜﺮات اﺧﻼﻗﻲ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ وﻳﮋه ﺧﻮد را داﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪه اﻧﺪ و ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻲ در دل ﻧﻈﺎم ﻓﻜﺮی ﻣﻮﺟﻮد ﺣﻞ اﻧﺪ. در دو ﻓﻴﻠﻢ اﺛﺮ از اﻳﻦ ﺳﻪ ﻣﺴﺎﻳﻞ دو ﻗﺸﺮ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﺑﻪ وﺿﻮح ﻣﻄﺮح و دﻏﺪﻏﻪ ﻫﺎ وآرﻣﺎن ﻫﺎﻳﺸﺎن مفهموم در ﭘﺮﺗﻮ ﻣﺮگ،به ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻛﺸﻴﺪ شده اﺳﺖ. ﻓﻴﻠﻢ در اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﺮگ درزﻧﺪﮔﻲ اﻳﻨﺎن از زاوﻳﻪ دﻳﮕﺮ ای ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺑﻪ ﻃﻮری ﻛﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻨﻔﻮر ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﻋﺎﻣﻞ از رﻫﺎﻳﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﭘﻴﺮاﻣﻮ ﻣﻲ ن ﺗﻠﻘﻲ ﺷﻮد درﻓﻴﻠﻢ دﻳﮕﺮ ﻣﺴﺎﺋ ﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ وﻣﺸﻜﻼت ﮔﺮﻳﺒﺎن ﮔﻴﺮ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ای تصویر کشیده ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻮد ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﻧﻮﻋﻲ ﻣﺮگ، اﻳﻦ ﺑﺎر در ﺳﻄﺢ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ. اﻟﺒﺘﻪ وﻳﮋﮔﻲ ﻣﺸﺘﺮک ﻫﺮ ﺳﻪ ﻓﻴﻠﻢ ﺑﺎرﻗﻪ اﻣﻴﺪی اﺳﺖ ﻛﻪ در ﭘﺎﻳﺎن داﺳﺘﺎن ﺑﺮای ﻧﺠﺎت و رﻫﺎﻳﻲ اﻓﺮاد، ﻃﺒﻘﻪ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن و ﻧﻴﺰ ﺟﺎﻣﻌﻪ رو ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮدی درﺧﺸﻴﺪن ﻣﻲ ﮔﻴﺮد
کلیدواژه‌ها
)