نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• فاطمه فلاح مین باشی ¹
• عباس کاظمی ²
• فرح ترکمان ³

¹ گروه مسائل اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی. تهران _ ایران .

² دانشیار موسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم. تهران _ ایران . نویسنده مسئول.

³ گروه مسائل اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی . تهران _ ایران

چکیده

در حال حاضر افراد زیادی از گروه‌های مختلف اجتماعی تنها زندگی می‌کنند که سهم زنان در این میان قابل توجه است. برخی از آنها به اختیار خود زیست تنها را انتخاب کرده‌اند و برخی دیگر به ناچار در زندگی تنها شده‌اند. در این پژوهش با رویکرد پدیدارشناختی، 28 زن هرگز ازدواج نکرده بالای 40 سال ساکن شهر تهران که به صورت اختیاری و یا اجباری تنها زندگی می‌کنند را به روش نمونه‌گیری هدفمند، انتخاب و با آنها مصاحبه شد.
یافته‌ها نشان داد زنان تنهازیست اختیاری افرادی هستند که تنها و مستقل زندگی کردن در دوران مجردی را به انتخاب خود برگزیده‌اند. آنها اکثراً با تحصیلات دانشگاهی، شاغل و دارای پایگاه اجتماعی و اقتصادی مناسبی هستند. این دسته از زنان تلاش می‌کنند با ارتقاء تحصیلات، مهارت‌آموزی و افزایش توانمندی‌ها، از خود تصویر یک زن مستقل، خودساخته و با اراده ارائه کنند. به عبارتی تا حدی با این ایده غالب در نئولیبرالیسم، که افراد ترجیح می‌دهند تنها باشند و روابط خود را با توجه به اولویت‌های خود تعریف و محدود کنند، همراهی می‌کنند. در مقابل زنان تنهازیست اجباری، افرادی هستند که خواسته و ناخواسته ازدواج نکردند و مجرد مانده‌اند که به دلیل فشارهای خانوادگی مجبور به جدا شدن از خانواده شده‌اند و یا با از دست دادن والدین و مهاجرت اجباری و ... در زندگی تنها مانده‌اند. آنها آمادگی کمتری برای مدیریت زندگی تک‌نفره دارند و در انتظار تغییر شرایط زندگی فعلی خود هستند و ازدواج را راهکار مناسبی در این زمینه می‌دانند.
واژگان کلیدی: تنهازیستی، سبک زندگی، انتخاب، اجبار و پدیدارشناختی.

کلیدواژه‌ها

• تنهازیستی
• سبک زندگی
• انتخاب
• اجباری
• پدیدارشناختی

عنوان مقاله [English]

From solo-living to being alone: A comparative study of two groups of women living alone in Tehran

نویسندگان [English]

• fatemeh fallah minbashi ¹
• abbas Kazemi ²
• Farah Torkeman ³

¹ azad Tehran university

² research of society

³ Azad Tehran

چکیده [English]

Today there is a considerable number of people who live alone.Some have chosen to live alone and others have been forced to do so. Meanwhile, the proportion of women living alone has significantly increased. This study aims to compare the lived experience of two groups of single women who live alone, the first group chose this life-style voluntarily and the second was forced to live alone, to explore the similarities and differences. Taking a phenomenological approach, data was collected from interviews with 28 unmarried women over 40 years of age living alone in Tehran either voluntarily or involuntarily. Research findings show voluntary solo-living women are mostly educated, employed and enjoy a good social and economic status. They are eager to present themselves as an independent, self-made, and determined woman by improving their education, skills, and abilities. In other words, they partly accompany the prevailing idea in neoliberalism, that individuals prefer to be alone and define and limit their relationships according to their priorities. In contrast, forced solo-living women are who have not married, willingly or unwillingly, and have remained single. They have either been forced to separate from their families due to family pressures, or they have been left alone in life with the loss of their parents and forced migration. This group not prepared to manage a solitary life. The independence and individual freedoms gained as a result of this lifestyle are unattractive to them, and but most of them see marriage as a way out of this situation.

کلیدواژه‌ها [English]

• solo-living
• life-style
• force
• choice
• phenomenological