نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• علیرضا کول ¹
• علیرضا اسماعیلی ²
• رحمت اله امیراحمدی ³

¹ دانشجوی دوره دکتری تخصصی جامعه شناسی، واحد آزاد شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزاد شهر، ایران

² استادیار گروه جامعه شناسی، واحد آزادشهر،دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران.(نویسنده مسئول)

³ استادیار گروه جامعه شناسی، واحد آزادشهر،دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر،طراحی وتدوین الگوی بهره وری زندگی آپارتمانی در شهر مشهد می باشد.پژوهش حاضر به روش تحقیق ترکیبی اکتشافی مبتنی بر مراحل کیفی و کمی است.جامعه آماری در بخش کیفی پژوهش به تعداد21نفرتا اشباع داده ای به روش نمونه گیری هدفمنددرمناطق 2و9 شهری با انجام مصاحبه های باز پاسخ و در بخش کمی با حجم نمونه 384 خانواری درتمامی مناطق سیزده گانه شهر مشهد به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و انتخاب تصادفی نمونه ها دنبال گردید.نتایج پژوهش دربخش کیفی با تحلیل محتوا و به شکل کدگذاری توسط نرم افزار MAXQDAمنجربه کشف مقولات اعتماداجتماعی،تعهد اجتماعی،روابط اجتماعی سازنده،همکاری اجتماعی،سبک زندگی نوین،ایجاداحساس امنیت اجتماعی،تنوع فرهنگی و رعایت حقوق زندگی جمعی گردید که در بخش کمی پژوهش در غالب پرسشنامه،داده ها جمع آوری و بانرم افزارهای spssوLisrelمورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.نتایج حاصل از کاربرد تحلیل عامل تاییدی نشان می دهد که مقوله اعتماد اجتماعی با توجه به مقدار آماره Tبالاتر از 1/96و همچنین بالا بودن مقدار بار عاملی آن از سطح 0/5 از اهمیت لازم جهت تبیین فرهنگ آپارتمان نشینی برخوردار می باشد و در رابطه با سایر مقولات(تعهد اجتماعی، 05/2-)،(مشارکت اجتماعی،40/2-)،(روابط اجتماعی سازنده،10/2-)،(تنوع فرهنگی،86/2-)،(همکاری اجتماعی،40/2-)،( احساس امنیت اجتماعی،00/2-)،(سبک زندگی،71/1-)و(رعایت حقوق زندگی جمعی،73/1-) بنا به پایین و منفی بودن مقدار آماره Tو بار عاملی ،می توان بیان داشت ،رابطه این مقولات بر رشد و ارتقاء فرهنگ آپارتمان نشینی به شکل معکوس می باشد.یعنی عدم وجود حداکثری هر کدام از مقولات اکتشافی منجر به کاهش رشد و ارتقاء فرهنگ آپارتمان نشینی در میان ساکنان می گردد.

کلیدواژه‌ها

• بهره وری زندگی آپارتمانی
• روشهای آمیخته
• تعاملات اجتماعی
• کثرت گرایی
• زندگی در کلان شهرها