نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• فراز بهزادی ¹
• آنی میرزاخانیان ²
• حبیب صبوری خسروشاهی ³

¹ دانشجوی دکتری علوم ارتباطات اجتماعی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران

² استادیار گروه علوم ارتباطات، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

³ استادیار و عضو هیات علمی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

فراگیری شبکه‌های اجتماعی در میان شاعران با دگرگونی‌هایی در حوزه‌ی تولید، توزیع و مصرف در میدان شعر همراه بوده است و این دگرگونی‌ها نمی‌تواند در موقعیت اشخاص و جریان‌های ادبی بی تاثیر باشد
این مقاله، مطالعه‌ای کیفی‌ست که زمینه‌های مشروعیت جریان موسوم به غزل پست مدرن را بر بستر بخشی از دستگاه نظری بوردیو (مبتنی بر رابطه‌ی سرمایه‌ی فرهنگی و سرمایه‌ی نمادین) و با توجه به دگرگونی‌های فوق بررسی می‌کند
با درنگ بر مقالاتی که در حکم مانیفست این جریان هستند، مشخص می‌شود که استفاده از پسوند پست مدرنیسم برای غزل، (توسط سید مهدی موسوی که ویکیپدیا وی را پدر غزل پست مدرن می‌داند) مصداقی از جعل سرمایه‌ی نمادین است که با تکرار کلمات و عباراتی که در سخنان منتقدین و شاعران پست مدرن بسامد بالایی دارند، نمود می‌یابد
در بخش دوم، با درنگ بر صفحه‌ی اینستاگرام موسوی مشخص می‌شود که مخاطب غیر از نقش مستقیمی که به واسطه‌ی "اشتراک‌گذاری" در چرخه‌ی توزیع شعر دارد با تولید سرمایه‌ی نمادین از طریق لایک و کامنت بر فرایند توزیع تاثیری انکارناپذیر گذاشته و موقعیت شاعر را در میدان ادبی ارتقا می‌بخشد، موقعیتی که مشروعیتش را از سرمایه‌ی نمادین مذکور می‌گیرد.

کلیدواژه‌ها

• "غزل پست مدرن"
• " سرمایه فرهنگی
• سرمایه نمادین"
• "تولید"
• "توزیع"

عنوان مقاله [English]

Conditions of legitimacy of the current called postmodern sonnet

نویسندگان [English]

• faraz behzadi ¹
• ani mirzakhanian ²
• Habib Sabouri Khosroshahi ³

¹ communication، humanity، azad، tehran

² Assistant Professor, Department of Communication Sciences, Tehran East Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

³ Faculty Member, Tehran East Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

چکیده [English]

The pervasiveness of social networks among poets has been accompanied by changes in production, distribution and consumption in the field of poetry and these changes cannot be ineffective in the situation of individuals and literary currents. This article is a qualitative study that examines the legitimacy of the so-called postmodern Ghazal movement on the basis of a part of Bourdieu's theoretical system (Based on the relationship between cultural capital and symbolic capital) and according to the above changes. Contemplating the articles that are in the manifesto of this current, it turns out that the use of the postmodern suffix for sonnets, (By Seyed Mehdi Mousavi, whom Wikipedia considers the father of postmodern lyric poetry) is an example of the forgery of symbolic capital Which is reflected in the repetition of words and phrases that have a high frequency in the words of postmodern critics and poets. In the second part, reflecting on Mousavi's Instagram page It turns out that the audience, not only plays a direct role in the poetry distribution cycle through "sharing" but also has had an undeniable effect on the distribution process by producing symbolic capital through likes and comments and promotes the poet's position in the literary field, a situation that derives its legitimacy from this symbolic capital.

کلیدواژه‌ها [English]

• "Postmodern lyric"
• "cultural capital"
• "symbolic capital"
• "production"
• "distribution"