نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• حفیظه مهدیان

عضو گروه تبلیغ و ارتباطات جامعه المصطفی

چکیده

فریب، یکی از مضامین اخلاقی و اجتماعی مهم است که در جامعه ما به مساله تبدیل شده است. از آنجا که رسانه در ساخت اجتماعی معنا موثر است، این مقاله سعی دارد با واکاوی آثار یکی از نخبگان سینمای ایران که در آثارش بر مساله فریب تمرکز کرده، به این مساله بپردازد که رسانه چه بازنمایی از فریب در جامعه دارد؟ از منظر بارت، رسانه، اسطوره‌ساز است و مسائل ایدئولوژیک را به‌مثابه اموری طبیعی بر جامعه تحمیل می‌کند. رویکرد برساختی در نظریه بازنماییِ استوارت‌هال نیز قائل است، رسانه بازتاب واقعیت نیست و امر اجتماعی را بر مبنای ایدئولوژی شخصی برمی‌سازد. این مقاله با استفاده از روش تحلیل محتوای کمی‌و کیفی، درصدد است تا ببیند فرهادی در آثارش چه اسطوره‌هایی از فریب و دروغ در جامعه ایرانی می‌سازد. تحلیل محتوای کمی نشان داد، فرهادی از بین 6مولفه‌فریب، بیش از همه بر «دروغگویی» و «پنهان‌کاری» در فیلم‌هایش تمرکز دارد. تحلیل محتوای کیفی نشان داد «شرایط فرهنگی- اجتماعی در ایران»، «مذهب و شریعت‌مداری»، و «نوع حکومت‌مداری»، از مولفه‌هایی است که در آثار وی تکرار شده‌اند و به‌عنوان عوامل فریب، بازنمایی شده‌اند.

کلیدواژه‌ها

• "اسطوره"
• "بازنمایی"
• "فریب"
• "فرهادی"
• "سینما"

عنوان مقاله [English]

The myth of deception in Asghar Farhadi's trilogy

نویسنده [English]

• hafize mahdiyan

Jamatolmostafa

چکیده [English]

Deception is one of the important moral and social themes that has become a problem in our society. Because media is effective in social construction of meaning, this article attempts to examine what the media has to say about deception in society by examining the works of an Iranian cinema elite who has focused on the deception issue. From Barth's perspective, the media is mythical and imposes ideological issues on society as natural matters. The rigid approach to Stuart Hall's theory of representation also holds that the media is not a reflection of reality and that the social is based on personal ideology. Using qualitative and quantitative content analysis, this article seeks to see what myths and deceptions Farhadi is creating in Iranian society. Quantitative content analysis revealed that Farhadi, of the six components of deception, focuses mostly on "lying" and "secrecy" in his films. Qualitative content analysis showed that "socio-cultural conditions in Iran", "religion and law", and "type of governance" were among the components that were repeated in his works and represented as deceitful factors.

کلیدواژه‌ها [English]

• "Myth"
• "Representation"
• "Deception"
• "Farhadi"
• "Cinema"