آریان پور، یحیی (1372) از صبا تا نیما، ج 2، تهران: انتشارات زوار.
حری، ابوالفضل (1387) درباره طنز. رویکردی نوین به طنز و شوخ طبعی. تهران: سوره مهر.
حیدری، هادی (1383) ادبیات کاریکاتور ایران در عصر اصلاحات. تهران: روزنه.
سفیری، خدیجه و زهرا شهرزاد (1395) تحلیل تماتیک جوک های مبادله شده در برنامه اتاق جوک. مطالعه فرهنگ-ارتباطات. سال هفدهم. شماره سی و پنج. پاییز.
سیاسی، علی اکبر (1394) نظریه های شخصیت یا مکاتب روانشناسی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
فرقانی، محمدمهدی و سیدعیسی عبدی (1395) بازنمایی زن در جوک های جنسیتی: تحلیل گفتمان انتقادی جوک های جنسیتی در مورد زنان در شبکه های موبایلی. مطالعات فرهنگ –ارتباطات. سال هفدهم. سماره سی و سوم.
کریچلی، سایمون (1384) در باب طنز. ترجمه: سهیل سمی. تهران: انتشارات ققنوس.
نقدی پور، بختیار (1397) جوک در ایران. ترجمه فاطمه نبی لو. فرهنگ مردم ایران. شماره 55.
محمدپور، احمد (1392) روش تحقیق کیفی: ضد روش. تهران: جامعه شناسان.
مطهری نژاد، (1389) تلخک: کارگزار روابط عمومی در قصر. روابط عمومی. شماره 73.
موریل، جان (1392) فلسفه طنز. ترجمه محمود فرجامی و دانیال جعفری. تهران: نشر نی.
Attride-Stirling, Jennifer (2001) "Thematic networks: an analytic tool for qualitative research." Qualitative research 1.3 : 385-405.
Attardo, Salvatore, Chabanne, Jean-Charles (1992) Jokes as a text type. Humor, Walter de Gruyter,, Humor East of the Atlantic, 5 (1/2), pp.165-176.
Attardo ,Salvatore (1994). Linguistic Theories of Humor, pp. 223 - 226. Mouton de Gruyter: Berlin, New York.
Attardo, Salvatore. (2001). Humorous Texts: A Semantic and Pragmatic Analysis. New York, Berlin: Mouton de Gruyter.
Beattie, James. (1779). Essays: on poetry and music, as they affect the mind: on laughter, and ludicrous composition; on the usefulness of classical learning. London: Printed for E. and C. Dilly and W. Creech, Edinburgh.
Braun, Virginia, and Victoria Clarke. (2012)"Thematic analysis. In APA Handbook of Research Methods in Psychology: Vol 2. Cooper (Editor).
Holloway, I., & Todres, L. (2003). The status of method: flexibility, consistency and coherence. Qualitative research, 3(3), 345-357.
Davies, Christie (1998). Jokes and their relation to society. Berlin; New York: Mouton
de Gruyter.
Davies, Christie (1990).Ethnic Humor Around the World: A Comparative Analysis.Indiana University Press; 1st Edition
Davies, Christie (2011). Jokes and Targets. Indiana University Press.
Larkin-Galinanes, Cristina. (2017). An Overview of Humor Theory, in S.Attardo (Ed) The Routledge Handbook of Language and Humor. New York and London: Taylor & Francis.
Lew, Robert (1996). An ambiguity-based theory of the linguistic verbal joke in English. New York: State University of New York.
Masaeli, Bahareh & Heidari-Shahreza, Mohammad Ali (2017). A Linguistic Analysis of Para-jokes and Meta-jokes in Persian Verbal Humor. Journal of Applied Linguistics and Language Research, 4(1), 109-115.
Morreall, John (1987) "The philosophy of humor and laughter." Albany, NY: State University.
Newirth, Joseph. (2006). Jokes and their relation to the unconscious: Humor as a fundamental emotional experience. Psychoanalytic Dialogues, 16(5), 557-571.
Schaeffer, Neil. (1981). The Art of Laughter. New York: Columbia University Press.
Shaftesbury, Anthony Ashley Cooper (1709) Sensus Communis: An Essay on the Freedom of Wit and Humour: in a Letter to a Friend. E. Sanger,
Oring,Elliot (1989) Between jokes and tales: on the nature of punch lines. Humor: International Journal of Humor Research. 2-4, 349-364.
Raskin, Victor (1985) Semantic Mechanism of Humor. Dordrecht. Reidel.
Marteinson, Peter. (2010). Thoughts on the current state of humour theory. Comedy Studies, 1(2), 173-180.
)