مطالعات فرهنگی و ارتباطات

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیأت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز

2 فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

هدف از این پژوهش، روان‌کاوی ماهیت روان‌زخم و بازنمایی آن در داستان کوتاه «قورباغه‌ی عظیم توکیو را نجات می‌دهد» نوشته‌ی هاروکی موراکامی است. از دیدگاه روان‌کاوانه‌ی اسلاوی ژیژک، روان‌زخم از یک سو ناشی از ورود نابهنگام امر واقع به امر نمادین است و از سوی دیگر، در ساختار کنش به تعویق افتاده، معنا می‌یابد. افراد مختلف واکنش‌های مختلفی در برابر روان‌زخم نشان می‌دهند؛ عده‌ای رنج و فقدان ناشی از آن تجربه‌ی تلخ را در فانتزی (خیال‌پردازی) خود به محیط دیگری منتقل و از یادآوری آن خاطره‌ی ناخوشایند پرهیز می‌کنند؛ در این حالت، سوژه با ساخت یک روایت فتیش، تجربه‌ی روان‌زخم خویش را بازنمایی می‌کند. «قورباغه‌ی عظیم توکیو را نجات می‌دهد» یکی از شش داستان کوتاه مجموعه‌ی بعد از زلزله است که به‌ طور غیرمستقیم به حادثه‌ی زلزله‌ی کوبه در سال 1995 می‌پردازد. موراکامی در کالبد رئالیسم جادویی که ذاتاً دوگانه است، ماهیت متناقض روان‌زخم را نشان می‌دهد و با انتخاب روایت ساختگی برای بازنمایی خاطره‌ی رویداد آسیب‌زا این دوگانگی را برجسته می‌کند. مقاله‌ی حاضر، این داستان کوتاه را که با بهره‌گیری از شیوه‌ی رئالیسم جادویی نوشته شده، به‌عنوان کاوشی روان‌کاوانه‌ی ژیژکی در ماهیت روان‌زخم و بازنمایی آن معرفی می‌کند.
 

کلیدواژه‌ها

 

-اباذری، یوسف و عباس خورشید نام (1392) «درباره‌ی اخراجی‌ها»، فصلنامه‌ی انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، شماره‌ی 34، ص 32-11.
-قاسمی‌پور، قدرت (1392) «در تعریف رئالیسم جادویی»، کتاب ماه ادبیات، شماره‌ی 83، ص 47-42.
موراکامی، هاروکی (1390) بعد از زلزله، ترجمه‌ی علی حاجی قاسم، تهران: نشر نگاه.
-Abrams, M. H. and G. Harpham. (2005) A Glossary of Literary Terms. USA: Thomson Wadsworth.
-Arva, El. (2008) “Writing the Vanishing Real: Hyperreality and Magical Realism,”Journal of Narrative Theory, 38, 1, 60-85.
-Bistoen, G. Craps, S. & Vanheule, S. (2014) “Nachträglichkeit: A Freudian Perspective on Delayed Traumatic Reactions,” Theory & Psychology, 24, 5, 668-87.
-Blum, H. P. (2003) “Psychic Trauma and Traumatic Object Loss,” Journal of the American Psychoanalytic Association, 5, 415-431.
-Bowers, M. A. (2004) Magic (al) Realism, London & New York: Routledge.
Caruth, C. (1996) Unclaimed Experience: Trauma, Narrative, and History, Baltimore and London: The Johns Hopkins University.
-Fink, B. (1997) A Clinical Introduction to Lacanian Psychoanalysis: Theory and Technique, London: Harvard University Press.
-Fullerton, Ursano and Norwood (Eds.) (2003) Terrorism and Disaster: Individual and Community Mental Health Interventions. New York: Cambridge.
-Galens, D. (Ed.) (2002) Literary Movements for Students: Presenting Analysis, Context, and Criticism on Literary Movements, New York: Gale.
-Hartman, G. (1995) “On Traumatic Knowledge and Literary Studies,” New Literary History, 26, 537-66.
-Herman, J. (1992) Trauma and Recovery, New York: Basic Books.
LaCapra, D. (1998) “"Acting-Out" and "Working-Through" Trauma,” Shoah Research Centre. New York: Cornell University.
-Langdon, J. (2011) “Magical Realism and Experiences of Extremity,” Current Narratives, 1, 3, 14-24.
-Laub, D, and N.C Auerhahn (1993) “Knowing and not Knowing Massive Psychic Trauma Forms of Traumatic Memory,” International Journal of Psycho-Analysis, 74, 287-302. Web. 21 Dec. 2014.
-Luckhurst, R (2008) The Trauma Question, London & New York: Routledge.
McFarlane, A. and Bessel Van der Kolk (1996) “The Black Hole of Trauma,” Traumatic Stress: The Effects of Overwhelming Experience on Mind, Body, and Society, New York: The Guilford.
-Mijolla, A. (Ed.) (2005) International Dictionary of Psychoanalysis, USA: Thomson Gale.
-Myers, T. (2003) Slavoj Žižek, London: Routledge.