نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
تصمیم افراد به زندگی مستقل از خانواده (خروج از خانواده‌ی راهیابی بدون تشکیل خانواده‌ی فرزندآوری) و عملی کردن آن، در سال‌های اخیر به یکی از روندهای برجسته و قابل اعتنا در شهرهای بزرگ ایران تبدیل شده است؛ طبق آمار غیررسمی اعلام شده از سوی مدیر کل فرهنگی سازمان ملی جوانان در شهریور ماه سال 90، حدود 27 درصد جوانان در کلان‌شهرهای کشور زندگی مستقل از خانواده دارند، این نرخ در تهران به 30 در صد می‌رسد و این آمار در حال افزایش است. تحقیق منتهی به این مقاله به مطالعه‌ی ابعاد گوناگون این نحو زندگی با استفاده از گراندد تئوری پرداخته و در پی ارایه‌ی توصیفی فربه از آن بوده است. در این کار کوشیده‌ایم با استفاده از تکنیک مصاحبه به دیدگاه‌های افرادی که این نحو زندگی را در پیش گرفته‌اند، نزدیک شویم و به تاریخچه‌ی زندگی آنان دست یابیم و از این راه نحوه‌ی هویت‌یابی، استراتژی‌های مختلف افراد و خانواده‌ها در مواجهه با مسایل زندگی مستقل، جریان‌های منتهی به آن و عوامل تأثیرگذار بر این اقدام را شناسایی کنیم. زمینه‌ها و علل که در این مقاله از آن‌ها یاد می‌شود، به قرار زیراند: زمینه‌ها: تقابل تهران و غیر تهران، تعارض با خانواده، تاریخچه‌ی خانوادگی شامل تنش در فضای خانوادگی وزمینه‌های تربیتی، تحصیل در شهری دیگر، برخورداری از انواع سرمایه‌ها، گسترش افق‌های پیش رو؛ علل: مشاجرات خانوادگی، دشواری ادامه‌ی زندگی با والدین، نداشتن قصد ازدواج، هویت‌یابی مستقل از خانواده.
کلیدواژه‌ها
)