نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 هیئت علمی/ دانشگاه اصفهان
2 استادیار، گروه زبانشناسی و زبان انگلیسی، دانشگاه کردستان، سنندج.
3 دکترای جامعه‌شناسی، استادیار پژوهش، گروه مطالعات اجتماعی – فرهنگی شهر، جهاد دانشگاهی واحد اصفهان.
4 کارشناسی ارشد
چکیده
زندگی شهری آکنده از تابلوها، طرحها و تصاویر متعدد تبلیغاتی است که از سوی سازمانهای دولتی و خصوصی، فضای شهری را اشباع کردهاند. در این میان، شهرداریها نیز با هدف توسعهی فرهنگ شهروندی، تابلوهایی را در سطح شهرها در معرض دید عموم قرار میدهند. هدف مقالهی حاضر این است که تابلوهای تبلیغاتی شهرداری اصفهان در بین سالهای 1388 تا 1390 را تحلیل نموده و نوع گفتمانهای حاکم بر روابط نشانهای این تابلوها را تفسیر نماید. برای نیل به هدف فوق الذکر، روش «تحلیل نشانه‌شناسی شناختی» متعلق به پارادایم تفسیری به عنوان ابزار نظری و روشی مورد استفاده قرار گرفت و از بین 140 طرح سالهای 1388 تا 1390، 27 طرح وارد حجم نمونه شدند. بعد از تضمین اعتبار کار، طرحها مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان میدهند که پنج گفتمان قانونمداری، گفتمان همذات پنداری، گفتمان هشدار، گفتمان پیام-زیباشناسی وگفتمان پیام محورانه بر نظام نشانهای تابلوهای شهری حاکم هستند. در حالی که در سالهای 1388 و 1389 گفتمان پیام- زیباشناختی عمومیت بیشتری دارد؛ در سال 1390 گفتمان همذات پنداری بیشتری وجود دارد و تحولی گفتمانی به وقوع میپیوندد که از پیام صرف، تصاویر خشن، معانی منفی و هشدارآمیز به سوی تبلیغاتی در راستای ایجاد همدلی، همذات‌پنداری و همراه با شگردهای هنری حرکت می‌کند.
کلیدواژه‌ها
)