نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانشگاه الزهرا - تهران - ایران
چکیده
در این مقاله به بررسی چگونگی هژمونیک شده گفتمان اعتدال در انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری پرداختیم. بدین منظور با استفاده از روش تحلیل گفتمان لکلائو و موفه به بررسی و مقایسه سخنرانی‌های انتخاباتی حسن روحانی و ابراهیم رئیسی پرداختیم. یافته‌های پژوهش بیانگر این است که به طور کلی اعتدالگرایی در استفاده از استراتژیهای هژمونیک‌سازی گفتمان موفق‌تر از اصولگرایی عمل کرده‌است. بدین معنی که اعتدالگرایی از عنصر طرد و برجسته‌سازی به طور همه جانبه و کامل‌تر و در همه حوزه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی استفاده کرد. اما گفتمان اصول‌گرا عنصر طرد و برجسته‌سازی را به شکل محدودی و بیشتر در حوزه اقتصادی به کار برد. عاملان سیاسی گفتمان اعتدال هم هماهنگ‌تر و منسجم‌تر از اصول‌گرایان عمل کردند. در مورد دسترسی به گفتمان می‌توان گفت که هر دو از میزان دسترسی بالایی برخوردار بودند. در مورد عامل اعتبار، اعتدالگرایی در ائتلاف با گفتمان اصلاح‌طلبی توانست اعتبار بیشتری نسبت به اصولگرایی بدست بیاورد. بدین ترتیب که اعتدالگرایی توانست اکثر خواسته‌های مردم را در اسطوره خود قرار دهد و مواضع سوژگی متعدد را در مفصل‌بندی خود جای دهد. واژگان کلیدی: هژمونی، تحلیل گفتمان، لکلائو و موفه، انتخابات، اعتدالگرایی، اصلاح‌طلبی، اصولگرایی
کلیدواژه‌ها
)