%0 Journal Article %T ارزیابی سیاست‌های فرهنگی پس از انقلاب اسلامی در حوزه حفاظت از میراث فرهنگی (با تاکید بر میراث مستند و مکتوب) %J مطالعات فرهنگی و ارتباطات %I انجمن مطالعات فرهنگی و ارتباطات %Z 2008-5575 %A مرتجائی, سوده %A حاجیانی, ابراهیم %A صالحی امیری, سیدرضا %A امیرخانی, غلامرضا %D 2024 %\ 02/20/2024 %V 19 %N 73 %P - %! ارزیابی سیاست‌های فرهنگی پس از انقلاب اسلامی در حوزه حفاظت از میراث فرهنگی (با تاکید بر میراث مستند و مکتوب) %K ارزیابی %K حفاظت %K سیاست‌گذاری فرهنگی %K میراث فرهنگی %K میراث مستند و مکتوب %R 10.22034/jcsc.2022.561260.2600 %X هدف این مقاله ارزیابی سیاست‌های مصوب و اجرا شده در حوزه میراث فرهنگی به ویژه میراث مستند و مکتوب پس از انقلاب اسلامی است. برای ارزیابی سیاست‌های کلان حوزه میراث فرهنگی از مدل هاولت و رامش استفاده شده و اطلاعات لازم با استفاده از روش اسنادی و مصاحبه با خبرگان جمع‌آوری شده است. جامعه آماری، قوانین و سیاست‌های بالادستی جمهوری اسلامی ایران شامل: ۱- برنامه‌های توسعه پنج ساله اول تا ششم، ۲- قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ۳- سند چشم‌انداز ایران در افق 1404، ۴- سند اصول سیاست فرهنگی کشور بود. ملاک ارزیابی سیاست‌ها در این پژوهش، کارایی و اثربخشی بود و پژوهش به دنبال پاسخ این سوال بود که سیاست‌های جاری جمهوری اسلامی توانسته‌اند اثر مطلوبی بر حفظ میراث فرهنگی به ویژه میراث مستند و مکتوب کشور داشته باشند؟ یافته‌های پژوهش حاکی از آن بود که وضعیت فعلی حفاظت از میراث فرهنگی به ویژه «میراث مستند و مکتوب» در سیاست‌گذاری فرهنگی کشور، وضعیت مطلوبی نیست به طوری‌که می‌توان گفت میراث فرهنگی در سیاست‌های کلان کشور، مترادف با «بناهای قدیمی» و «اشیاء عتیقه»(غیرمکتوب) در نظر گرفته شده است و اکثر مصوبات قانونی برای حفاظت از این نوع میراث به تصویب رسیده‌اند.واژگان کلیدی: ارزیابی، حفاظت، سیاست‌گذاری فرهنگی، میراث فرهنگی، میراث مستند و مکتوب. %U https://www.jcsc.ir/article_701648_50bb07aa32c537a3f5a633011f9cdc8c.pdf