نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجو دکتری علوم ارتباطات واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران
2 گروه علوم ارتباطات، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 گروه علوم ارتباطات اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
چکیده
معلولین از زمره اقلیت های هویتی هستند که همواره درگیر طرز تلقی سایر افراد جامعه نسبت به خود هستند. به همین جهت هدف این تحقیق مطالعه نگرش شهروندان نسبت به معلولیت است تا زمینه ساز شناسایی روش های فرهنگ سازی نسبت به اصلاح نگرش افراد شود. نوع این پژوهش توسعه ای و کاربردی است چرا که در صدد توسعه دانش در زمینه نگرش به معلولان است و از آن جهت کاربردی است که نتایج این پژوهش می تواند برای سیاست گذاران حوزه معلولین مفید باشد. استراتژی پژوهش حاضر اکتشافی و مبتنی بر مطالعات کیفی است. و از آنجا که این پژوهش اکتشافی، توصیفی و تبیینی است، بازه زمانی پژوهش تک مقطعی است. در نهایت روش گردآوری داده ها در بخش کیفی این پژوهش از طریق مصاحبه جمع آوری می شود. محقق از روش تحلیل تم یا مضمون استفاده کرد. در نهایت محقق، ابعاد مختلف نگرش نسبت به معلولین را در سه مضمون فراگیر شناسایی نمود که عبارتند از؛ مضمون عاطفی، شناختی و آمادگی برای عمل که هریک مضامین فرعی یا سازمان دهنده خود را داشت یعنی مضمون عاطفی دارای مضامین حس ترحم برانگیزی، حس سربار بودن و حس نادیده گرفته شدن است، مضمون شناختی شامل مضامین فرعی عدم درک توانایی ها و عدم درک ناتوانی های معلول است و مضمون آمادگی برای عمل شامل تم های عدم تمایل به دوستی، رفتار غیر محترمانه و رفتار معذب می باشد.
کلیدواژه‌ها
)