نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
این مقاله اعتماد و اعتبار رسانهای به رسانههای داخلی و خارجی در میان شهروندان تهرانی را مورد مطالعه قرار میدهد و تأثیرات تحولات اجتماعی بر این مقوله را مورد پیمایش قرار میدهد. در این مقاله با استفاده از تقسیمبندی نظری استوارت هال و نظریه اعتبار منبع اندرسون، نویسندگان به این نتیجه میرسند که جایگاه تقابلجو نسبت به رسانههای داخلی در میان شهروندان تهرانی تقویت شده است و از انباشت عمومی در جایگاه مسلط و هژمونیک به میزان قابل توجهی کاسته شده است. از دیگر سو، این مقاله مطرح میکند که با کاسته شدن از اعتبار منبع رسانهای مورد مطالعه، ارزش اطلاعات آن نیز به همان نسبت زیر سئوال قرار گرفته است. از دیگر نتایج این پژوهش، فزونی گرفتن گرایش شهروندان به شبکههای ماهوارهای و عدم اقبال آنان به رادیوهای فرامرزی در طی ٥ سال گذشته بوده است که این امر در نتیجه انگاره پیشینی منفی نسبت به رادیوهای بیگانه و جذابیت دیداری شبکههای ماهوارهای تحلیل شده است. بیش از ٩٠درصد افراد واقعیبودن و صحت خبر را عامل انتخابیخود در پیگیری اخبار میدانند. همچنین 8/68 درصد افرادی که تغییر نگرش آنان خیلی زیاد بوده است، دارای ماهواره هستند. نویسندگان این نگرانی را مطرح میکنند که میبایست در جهت پیشبرد منافع ملی، از ریزش مخاطبان رسانههای داخلی راستای گسترش وحدت ملی جلوگیری نمود
کلیدواژهها