نوع مقاله : مقاله پژوهشی

چکیده

رابطة فرهنگ با زبان از دیر باز مورد بحث بوده و مطالب موافق و مخالف زیادی درباره آن نوشته شده است. دربارة تعریف فرهنگ، نظریات متعدد و گاه متناقضی وجود دارد. اکتسابی بودن، راه و رسم زندگی جامعه بودن و برخی به عنوان عاداتی که یک انسان به عنوان عضو جامعه اخذ می‌کند، تأکید دارند. از سوی دیگر زبان به عنوان یک پدیدة اجتماعی باعث رشد شاخه‌ای از زبان‌شناسی به نام «جامعه‌شناسی زبان» شده است. در این دیدگاه، یادگیری یک زبان جدید به فراگیری دستور زبان، واژگان و نظام آوایی آن زبان محدود نمی‌شود؛ بلکه، یادگیری زبان جدید به «تلاش برای مشارکت اجتماعی در فرهنگ جدید» تبدیل شده است. یعنی، راهبردهای اجتماعی در زبان‌آموزی اهمیت دارند. زبان یک فرایند شناختی و اجتماعی است و ما از طریق هم‌کنشی با دیگران و تلاش ذهنی آگاهانه آن را فرا می‌گیریم. در این مقاله بیش‌تر به نوعی دیگر از زبان می‌پردازیم که به یادگیری، آموزش و فرهنگ سروکار دارد. زبان به عنوان جزء ضروری و سازنده فرایندهای آموزشی در کلاس درس و جامعه شناخته می‌شود و از عمده‌ترین‌ ابزارهای تهیه و تنظیم محتوا در همه ‌موضوعات ‌درسی ‌است. به عبارت دیگر می‌خواهیم بدانیم  آموزش و یادگیری زبان چگونه با مسئلة فرهنگ مرتبط است و مناسبت این دو چیست؟    می‌توان نتیجه گرفت که مطالعة فرهنگ با مطالعة زبان، ‌قابل مقایسه است چرا که زبانی را که زبان‌آموزان می‌خواهند بیاموزند ممکن است به دلیل علاقه به فرهنگ آن زبان باشد. امّا این باور که شناخت به وسیله زبان گفتار و یا نوشتار از شخصی به شخص دیگر منتقل می‌شود، زبان را به پدیده‌ای منفعل و غیرقابل‌انعطاف تبدیل می‌کند. در حالی که امروزه مفاهیم شناخت و زبان از حالت منفعل خود خارج شده و به مفاهیمی قابل تغییر و تحول تبدیل شده است. در این صورت است که روند آموزش و یادگیری زبان طبیعی‌تر به نظر می‌رسد؛ و این به معنای تغییر از فرایندی ساختارگرایانه به مفهومی کنشی می‌باشد که در آموزش زبان دوم رواج بیشتری یافته است.

کلیدواژه‌ها

• فرهنگ
• زبان
• آموزش زبان

عنوان مقاله [English]

Reflecting on Relevance of Culture, Language and Second Language Education

چکیده [English]

The role of culture in foreign language education has been long discussed and has a large opposing. Being acquired, way of life and habits is further emphasized. The language as a social phenomenon, called the sociology of language. From this point of view learning a new language is not limited to vocabulary and phonetic system of language but has become a "quest for social participation in the new culture". Language is a cognitive and social process. In this article, we'll talk more about another kind of language learning which deals with teaching, that we say linguistic training. Language is recognized as an essential component and manufacturer of educational processes in the classroom and also is the main instrument of course content. We want to know how teaching and learning a second language is associated with the culture. The main evidence that we cannot separate culture and language from each other's is learning. Learning does not occur unless we are familiar with the culture of that language is used in. Actually the difference is mainly due to the role of teacher and student learning, not teaching methods. Relationship between language and culture has a large impact on teaching and this is what the teacher is required to pay more attention to it. New perception of the relationship between these two categories, has led second language theorists to a different approach. Until today we are witnessing more than 40 theories about second language education. In most countries, foreign language training forms part of general education. And even in some countries, second language education begins from primary school starts. It is assumed that learning a foreign language should begin from the intersection point of two cultures and this represents a shift from structuralism to advocates.  

کلیدواژه‌ها [English]

• culture
• Language
• Second language
• Education a second language