%0 Journal Article %T گونه‏ شناسی و تحلیل نظام‏های ادراک تن در سینمای دیجیتال %J مطالعات فرهنگی و ارتباطات %I انجمن مطالعات فرهنگی و ارتباطات %Z 2008-5575 %A رویین, علی %D 2018 %\ 12/22/2018 %V 14 %N ویژه نامه سینما دیجیتال %P 93-115 %! گونه‏ شناسی و تحلیل نظام‏های ادراک تن در سینمای دیجیتال %K گفتمان و ادراک تن %K جامعه‏شناسی هنر %K سینما %K رسانه %K ابژه %K سوژه %R %X    پژوهش حاضر می‏کوشد با تمرکز بر شاخص‏ها و کارویژه‏های انحصاری سینما در عصر دیجیتال و رویکردی جامعه‏شناختی، به گونه‏شناسی و تحلیل نظام‏های ادراک تن در سینما بپردازد. برای انجام این کار، نخست با ارائۀ تعاریف کاربردی از عنصر تن و جایگاه آن در هنر سینما، مسئلۀ اصلی پژوهش در خصوص چیستی مفهوم و معنای تن با تمرکز بر آرای کیت کریگان[1] در سه گونۀ اصلی تن در نظریه‏های جامعه‏شناسی -اَبژه، اُبژه و سوژه[2]- صورت‏بندی شده و سپس، برپایۀ گونه‏های یادشده و تمرکز بر نظام‏های پیشنهادی و شش‏گانۀ ادراکی ویتکین[3] در گسترۀ هنر(نشانه‏شناختی، اجتماعی، ادراکی، لمسی، دیدمانی و جسمانی) به گونه‏شناسی تحلیلیِ این عنصر در سینمای دیجیتال پرداخته می‏شود. در گام سوم، فرضیۀ اصلی پژوهش مبنی بر دگرگونی ریخت‏های سه‏گانۀ ادراک تن-اَبژه، اُبژه و سوژه- به واسطۀ دیجیتالی‏شدن سینما، با سنجش تطبیقی و تحلیلی مناسبات و تفاوت‏های کارکردی و ساختاری این عنصر در سینمای دیجیتال و آنالوگ، مورد سنجش قرار گرفته و نهایتا، فهمی کاربردی از چیستی گفتمان و گونه‏های ادراک تن در سینمای دیجیتال ارائه می‏شود. برآیند پژوهش حاضر، امکان تحلیلیِ سه نظام نشانه‏شناختی، اجتماعی و ادراکی را به اثبات رسانده و نظام ادراک لمسی را، در پایین‏ترین سطح از انطباق و توان برای ادراک تمامیِ گونه‏های سینمایی قلمداد می‏کند. همچنین، فرضیه‏های اصلی پژوهش مبنی بر کارآمدی نظام‏های ادراکی ویتکین در تحلیل گونه‏های اصلی و سه‏گانۀ تن در سینما-با انگاشت چیرگی گونۀ سوم: تن سوژه، به ترتیب تایید و رد می‏شود. [1] Kate Cregan [2] Abject, Object, Subject. [3] Robert W. Witkin %U https://www.jcsc.ir/article_37682_8844f042406b568959efb645f1e346d9.pdf